Աիդա Սանթուրյան

Աիդան ծնվել և մեծացել է Հալեպում։ Ծնողները արմատներով Արևմտյան Հայաստանի Մարաշ գավառից են։ Աիդայի գերդաստանն էլ կիսում է ցեղասպանությունից մազապուրծ փրկված իրենց հարյուր հազարավոր հայրենակիցների ճակատագիրը։ Աիդայի մեծ մայրը աղոտ էր հիշում իր մանկությունն ու պատանեկությունը, սակայն ցեղասպանության դժնդակ պատկերների կողքին երախտագիտությամբ հիշում էր նաև անգլիացի միսիոներներին, որոնց ներկայությունը և գթասրտությունը իրենց հանդեպ թույլ էր տալիս մտածել, որ իրենք մենակ չեն և աշխարհից մոռացված, և դեռ ապագայի հույս կա։ Նրանք, ինչպես ուրիշներին, այնպես էլ Արիկային՝ Աիդայի մեծ մորը, տրամադրում էին դազգահներ և հումք գորգագործության համար, այնուհետև նրանցից գնում պատրաստի գորգերը։ Արիկան զարգացրեց իր ունակությունները և ապագայում հորինում էր նաև գորգերի նորանոր զարդապատկերներ և սովորեցնում ուրիշներին։ Նա հմուտ էր նաև ասեղնագործության մեջ, որն էլ սովորեցրեց Աիդային։

Սիրիական պատերազմի սկզբում Աիդայի ամուսինը երկու դուստրերի հետ եկավ Հայաստան, որտեղ ուսանում էին աղջիկները։ Պատերազմի սարսափները գնալով սաստկանում էին։ Ի վերջո, Աիդան 2012 թվականին վերջին անգամ փակեց Հալեպում իրենց ընտանեկան օջախը հանդիսացող տան դուռը և եկավ Հայաստան, միանալու ընտանիքին՝ այլևս երբեք չվերադառնալու միտումով։ 

Աիդան պատրաստում է ձեռագործ աքսեսուարներ, որոնք ինքնատիպ են և նորաձև։ Դրանք մեծ պահանջարկ ունեն թե միջին տարիքի կանանց և թե երիտասարդ աղջիկների շրջանում։